Ρωμιός-Ρωμαίος
Συχνά αναρωτιόμαστε γιατί οι Γραικοί-Έλληνες ονομάσθηκαν Ρωμιοί. Συνήθως για να βρεθεί η απάντηση πρέπει να πάει κανείς πίσω, πολύ πίσω, στην αρχή.
Θα βρει πληροφορίες σαγηνευτικές σαν παραμύθι.....
Η Γαία με τον Ουρανό γέννησε τους Τιτάνες, τους παλαιούς θεούς, αλλά ο πατέρας Ουρανός δεν τους άφηνε να βγουν στο φως. Τότε η μάννα γη παρήγαγε ένα σκληρό μέταλλο, το γκρίζο σίδηρο και μ΄ αυτό έφτιαξε ένα όπλο φοβερό, το δρεπάνι. Με αυτό ο Κρόνος έκοψε τα γεννητικά μόρια του πατέρα του Ουρανού. Όταν αυτά έπεσαν στον Ωκεανό- Σύμπαν γεννήθηκε, χωριστά από τ΄ αδέλφια της, η Τιτάνισσα Αφροδίτη, Μεγάλη Θεά Μητέρα Φύση, αδελφή του Κρόνου, προσωποποίηση της Γαίας!
Μόλις είχε γεννηθεί ο νέος κόσμος.
Τα αρχαιότερα μαντεία της είναι αφιερωμένα.
Από την σοφή Μητέρα Γαία (Αία-Γαία/Γη-Γραία/γριά) η λέξη γραία σημαίνει την σοφή γυναίκα και τέλος την γριά σοφή.
Η χώρα ονομάζεται Γραικία (Grecia, Greece, κλπ.), οι κάτοικοι Γραικοί.
Γιος της Γαίας ο Κρόνος ελευθέρωσε τ΄ αδέλφια του, τους Τιτάνες. Ανάμεσα τους ο Υπερίων, ένας μεγάλος ήλιος, φωτεινή πέτρα, υπήρξε πατέρας της Ηούς (αυγής), της Σελήνης και του Ήλιου.
Έλλας σημαίνει ακριβώς ελ (ήλ)-φωτεινή λας-πέτρα!
Ο Αριστοτέλης ονομάζει τους Αρκάδες Προσεληνούς [2], ενώ ο Παυσανίας θεωρεί την πόλη Λυκόσουρα της Αρκαδίας την αρχαιότερη του κόσμου.[3]
Συνεπώς, τουλάχιστον πριν τη δημιουργία της Σελήνης η χώρα κατοικούνταν. Πιθανά η Γραικία αργότερα να ονομάσθηκε ολόκληρη Πελασγία, Λελεγία, Καρία, Άργος [4], ανάλογα τις εποχές. Ήρθε η ώρα που γεννήθηκε ο Έπαφος/Διόνυσος, ο Παν-Ᾱιγιπάν-Αρκάς/Διόνυσος, ο Άργος/Διόνυσος, ο εσωτερικός Απόλλων, το αιώνιο παιδί, βεβαίως αναγενάται ως Απόλλων στην ΔΗΛΟ και φωτίζει τον Κόσμο! Τον μεγάλο θεό του πνευματικού-αστρικού ή αιθεριακού φωτός συμβολίζει ο λυγξ, του λυκός ή λυγκός, λύκος, λυκόσκυλο, ο Κύνας !
Στα μαντεία τώρα ο Ζευς ή ο Απόλλων (πατέρας και γιος συχνά ταυτίζονται) παίρνει τη θέση της Μεγάλης Μητέρας Γαίας. Η θεότητα μπορεί ν' αλλάζει μορφή, ποτέ όμως ουσία!
Οι Γραικοί (Δωριείς, Αχαιοί, κλπ.) μετά τον τελευταίο πόλεμο της Τροίας, υιοθετούν από τους Έλληνες, μία από τις φυλές του Αχιλλέα, την ονομασία τους, διότι υπήρξαν οι πιο ανδρείοι απ' όλους Πανέλληνες.
Η χώρα ονομάζεται Ελλάς και οι κάτοικοι της Έλληνες.
Ο Δάρδανος όταν από την Αρκαδία έφτασε στη Δαρδανία είχε μαζί του τα δύο παλλάδια που του είχε χαρίσει η Παλλάς. [5] Το ένα έμεινε στην πόλη Δάρδανο, το άλλο το είχε πάρει ο Ίλος Β', γιος του Τρώα, στο Ίλιο. Αυτό έκλεψαν ο Διομήδης και ο Οδυσσεύς με τη βοήθεια της Αθηνάς, προκειμένου να πέσει το Ίλιον, και το μετέφεραν στην ακρόπολη του Άργους.
Μετά την καταστροφή του Ιλίου και τη μεταφορά του παλλαδίου του στο Άργος, ο Αινείας, αρχηγός των Δαρδάνων, έφυγε από τη Δάρδανο με τον γιο του Ασκάνιο παίρνοντας μαζί του και το άλλο παλλάδιο που είχε μείνει σ' αυτή. Χρησμός τον οδήγησε στην Ιταλία, στην περιοχή του Παλατίνου λόφου (monte Palatino), στη σημερινή Ρώμη. Εκεί είχε προηγηθεί ο νεώτερος γιος του Λυκάωνα με τους 50 γιους, ο Οίνωτρος από την Αρκαδία. Αργότερα τον ακολούθησε μία ομάδα από το Παλλάντιο με αρχηγό τον Εύανδρο. Τούτοι την πρώτη πόλη που ίδρυσαν την ονόμασαν
Παλ(λ)ά(ν)τιο, Παλατίνο, Palatino.
Μετά το θάνατο του Αινεία ο Ασκάνιος ίδρυσε την Alba Longa/ Άλβα, η οποία έγινε πρωτεύουσα πάνω από 300 χρόνια, μέχρι που ο Ρωμύλος και ο Ρώμος ίδρυσαν τη Ρώμη. Τούτα τα δίδυμα κατάγονταν από την Άλβα και τα έθρεψε με το γάλα της μία λύκαινα στο Λυκαίω Σπήλαιο (Lupercal). Το όνομα Ρώμος προέρχεται από την λέξη ρώμη που σημαίνει ισχύς, δύναμη και Ρωμύλος από τις λέξεις ρώμη και μύλος, η ισχύ της τροχιάς.
Το παλλάδιο που από την Αρκαδία ταξίδεψε στην Δάρδανο και από εκεί στην Παλαιά Ρώμη είναι πιθανό να επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, το αρχαίο Βυζάντιο. Την θέση του αρχαίου Βυζαντίου για την ίδρυση του νέου "κέντρου" επέλεξε ο ίδιος ο Κωνσταντίνος με τους συμβούλους του. Λέγεται ότι ότι τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης, στις 11 Μαίου του 330 π.Χ., έγιναν με την παρουσία ενός ιεροφάντη και ενός ιεροτελεστή κι ίσως με την μεταφορά του παλλαδίου από την Ρώμη. [7]
Παλλάδιο Χρύσης: Παλλάντιο, Δάρδανος, Παλατίνο (Palatino), Άλβα (Alba Longa), (Παλαιά) Ρώμη, Βυζαντιο-Κωνσταντινούπολη, (Νέα) Ρώμη
Παλλάδιο Νίκης: Παλλάντιο, Δάρδανος, Τροία, Ίλιον, Άργος.
Τα "κέντρα"-πόλεις και τα ιερά τους μετακινούνται, όπως γνωρίζουμε, όχι τυχαία αλλά με υπόδειξη του μαντείου των Δελφών ή κάποιου Πυθόχρηστου μαντείου, μιμούμενοι την εικόνα των αστέρων στον ουρανό. [6]
Η δύναμη της παλαιάς Ρώμης, ως κέντρο, είχε σβήσει όταν στην θέση της αρχαίας πόλης Βυζάντιο ιδρύθηκε η Κωνσταντινούπολη ως Νέα Ρώμη και το παλλάδιο, πηγή δύναμης και προστασίας, μεταφέρεται σε αυτήν. Δεν θα μπορούσε να μεταφερθεί και πάλι στο Ίλιο απ' όπου το δεύτερο παλλάδιο με την θέληση της Αθηνάς Σοφίας είχε φυγαδευτεί στο Άργος. Τολμώ να υποστηρίξω ότι η απόφαση του Κωνσταντίνου εκτός από πολιτική ήταν και λατρευτική, αν και αυτά τα δύο Κράτος και Εκκλησία του Δήμου των πιστών μέχρι σήμερα στον Ελληνικό κόσμο είναι αδιαχώριστα!
Παραπομπές
[1]ένας μικρός ήλιος ονομάζεται Φαέθων. Ευριπίδης, Φαέθων, μετ., σχ., Γ. Σαμπατακάκης, εκδ. του Εικοστού Πρώτου, 1996.
[2] Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαιδεία του ΠΥΡΣΟΥ, λήμμα Αρκαδία.
[3] Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησις, Αρκαδικά VIII, 38,1.
[4] Στράβων, Γεωγραφικά, βιβλ. 8.
[5] Η Χρύση- Νίκη Αθηνά ήταν θυγατέρα του Πάλλαντα Δία, από αυτόν κληρονόμησε το επίθετο Παλλάς και με τον Δάρδανο (αδελφό του Κάδμου) έκαμε δύο γιους και του χάρισε τα δύο παλλάδια.
[6] Jean Richer, Η ιερή γεωγραφία του Ελληνικού κόσμου, μτφ. Ι. Παπαδόπουλος, εκδ. Κυβέλη, Αθήνα 2001.// Θ. Μανιάς, τα άγνωστα μεγαλουργήματα των αρχαίων Ελλήνων, εκδ. Πύρινος Κόσμος, [χ.χ]. // Giorgio De Santillana & Hertha Von Dechend, Hamlet's Mill, David R. Godine, Publisher, Boston, 2007.
[7] Cecile Morrisson, υπό τη διεύθυνση, ο Βυζαντινός κόσμος, τ.Α', σ. 78, μτφ. Αν Καραστάθη, εκδ. Πόλις, 2007.
[8] N.H. Baynes - H.St. L.B. Moss, Βυζάντιο, μτφ. Δ. Σακκάς, εκδ. Παπαδήμα, Αθήνα 1986, σ.296.
[9] Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, Γιατί το Βυζάντιο, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2009.
Θα βρει πληροφορίες σαγηνευτικές σαν παραμύθι.....
 |
| Sandro Botticelli η γέννηση της Αφροδίτης Uffizi, Φλωρεντία. |
Μόλις είχε γεννηθεί ο νέος κόσμος.
Τα αρχαιότερα μαντεία της είναι αφιερωμένα.
Από την σοφή Μητέρα Γαία (Αία-Γαία/Γη-Γραία/γριά) η λέξη γραία σημαίνει την σοφή γυναίκα και τέλος την γριά σοφή.
Η χώρα ονομάζεται Γραικία (Grecia, Greece, κλπ.), οι κάτοικοι Γραικοί.
Γιος της Γαίας ο Κρόνος ελευθέρωσε τ΄ αδέλφια του, τους Τιτάνες. Ανάμεσα τους ο Υπερίων, ένας μεγάλος ήλιος, φωτεινή πέτρα, υπήρξε πατέρας της Ηούς (αυγής), της Σελήνης και του Ήλιου.
Έλλας σημαίνει ακριβώς ελ (ήλ)-φωτεινή λας-πέτρα!
Ο Αριστοτέλης ονομάζει τους Αρκάδες Προσεληνούς [2], ενώ ο Παυσανίας θεωρεί την πόλη Λυκόσουρα της Αρκαδίας την αρχαιότερη του κόσμου.[3]
Συνεπώς, τουλάχιστον πριν τη δημιουργία της Σελήνης η χώρα κατοικούνταν. Πιθανά η Γραικία αργότερα να ονομάσθηκε ολόκληρη Πελασγία, Λελεγία, Καρία, Άργος [4], ανάλογα τις εποχές. Ήρθε η ώρα που γεννήθηκε ο Έπαφος/Διόνυσος, ο Παν-Ᾱιγιπάν-Αρκάς/Διόνυσος, ο Άργος/Διόνυσος, ο εσωτερικός Απόλλων, το αιώνιο παιδί, βεβαίως αναγενάται ως Απόλλων στην ΔΗΛΟ και φωτίζει τον Κόσμο! Τον μεγάλο θεό του πνευματικού-αστρικού ή αιθεριακού φωτός συμβολίζει ο λυγξ, του λυκός ή λυγκός, λύκος, λυκόσκυλο, ο Κύνας !
Στα μαντεία τώρα ο Ζευς ή ο Απόλλων (πατέρας και γιος συχνά ταυτίζονται) παίρνει τη θέση της Μεγάλης Μητέρας Γαίας. Η θεότητα μπορεί ν' αλλάζει μορφή, ποτέ όμως ουσία!
Οι Γραικοί (Δωριείς, Αχαιοί, κλπ.) μετά τον τελευταίο πόλεμο της Τροίας, υιοθετούν από τους Έλληνες, μία από τις φυλές του Αχιλλέα, την ονομασία τους, διότι υπήρξαν οι πιο ανδρείοι απ' όλους Πανέλληνες.
Η χώρα ονομάζεται Ελλάς και οι κάτοικοι της Έλληνες.
Ο Δάρδανος όταν από την Αρκαδία έφτασε στη Δαρδανία είχε μαζί του τα δύο παλλάδια που του είχε χαρίσει η Παλλάς. [5] Το ένα έμεινε στην πόλη Δάρδανο, το άλλο το είχε πάρει ο Ίλος Β', γιος του Τρώα, στο Ίλιο. Αυτό έκλεψαν ο Διομήδης και ο Οδυσσεύς με τη βοήθεια της Αθηνάς, προκειμένου να πέσει το Ίλιον, και το μετέφεραν στην ακρόπολη του Άργους.
Μετά την καταστροφή του Ιλίου και τη μεταφορά του παλλαδίου του στο Άργος, ο Αινείας, αρχηγός των Δαρδάνων, έφυγε από τη Δάρδανο με τον γιο του Ασκάνιο παίρνοντας μαζί του και το άλλο παλλάδιο που είχε μείνει σ' αυτή. Χρησμός τον οδήγησε στην Ιταλία, στην περιοχή του Παλατίνου λόφου (monte Palatino), στη σημερινή Ρώμη. Εκεί είχε προηγηθεί ο νεώτερος γιος του Λυκάωνα με τους 50 γιους, ο Οίνωτρος από την Αρκαδία. Αργότερα τον ακολούθησε μία ομάδα από το Παλλάντιο με αρχηγό τον Εύανδρο. Τούτοι την πρώτη πόλη που ίδρυσαν την ονόμασαν
Παλ(λ)ά(ν)τιο, Παλατίνο, Palatino.
Μετά το θάνατο του Αινεία ο Ασκάνιος ίδρυσε την Alba Longa/ Άλβα, η οποία έγινε πρωτεύουσα πάνω από 300 χρόνια, μέχρι που ο Ρωμύλος και ο Ρώμος ίδρυσαν τη Ρώμη. Τούτα τα δίδυμα κατάγονταν από την Άλβα και τα έθρεψε με το γάλα της μία λύκαινα στο Λυκαίω Σπήλαιο (Lupercal). Το όνομα Ρώμος προέρχεται από την λέξη ρώμη που σημαίνει ισχύς, δύναμη και Ρωμύλος από τις λέξεις ρώμη και μύλος, η ισχύ της τροχιάς.
Το παλλάδιο που από την Αρκαδία ταξίδεψε στην Δάρδανο και από εκεί στην Παλαιά Ρώμη είναι πιθανό να επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, το αρχαίο Βυζάντιο. Την θέση του αρχαίου Βυζαντίου για την ίδρυση του νέου "κέντρου" επέλεξε ο ίδιος ο Κωνσταντίνος με τους συμβούλους του. Λέγεται ότι ότι τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης, στις 11 Μαίου του 330 π.Χ., έγιναν με την παρουσία ενός ιεροφάντη και ενός ιεροτελεστή κι ίσως με την μεταφορά του παλλαδίου από την Ρώμη. [7]
Παλλάδιο Χρύσης: Παλλάντιο, Δάρδανος, Παλατίνο (Palatino), Άλβα (Alba Longa), (Παλαιά) Ρώμη, Βυζαντιο-Κωνσταντινούπολη, (Νέα) Ρώμη
Παλλάδιο Νίκης: Παλλάντιο, Δάρδανος, Τροία, Ίλιον, Άργος.
 |
| ο "ατενίζων τα αστέρια" Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης |
Η δύναμη της παλαιάς Ρώμης, ως κέντρο, είχε σβήσει όταν στην θέση της αρχαίας πόλης Βυζάντιο ιδρύθηκε η Κωνσταντινούπολη ως Νέα Ρώμη και το παλλάδιο, πηγή δύναμης και προστασίας, μεταφέρεται σε αυτήν. Δεν θα μπορούσε να μεταφερθεί και πάλι στο Ίλιο απ' όπου το δεύτερο παλλάδιο με την θέληση της Αθηνάς Σοφίας είχε φυγαδευτεί στο Άργος. Τολμώ να υποστηρίξω ότι η απόφαση του Κωνσταντίνου εκτός από πολιτική ήταν και λατρευτική, αν και αυτά τα δύο Κράτος και Εκκλησία του Δήμου των πιστών μέχρι σήμερα στον Ελληνικό κόσμο είναι αδιαχώριστα!
Στη νέα πόλη που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος, και στην οποία πιθανά μεταφέρθηκε το παλλάδιο της Αθηνάς Σοφίας από την Παλαιά Ρώμη, έκτισε την μεγάλη εκκλησία αφιερωμένη στην του Θεού Σοφία!
Η χώρα ονομάζεται Βυζάντιο, Βυζαντινό Κράτος διότι τ' όνομα του Κράτους ορίζει η βασιλεύουσα πόλης, η μητρόπολη και αυτή ιδρύθηκε στην θέση της αρχαίας πόλης Βυζάντιο. Ο Βυζαντινός Βασιλεύς απέκτησε τον τίτλο Βασιλεύς των Ρωμαίων μετά τον 9ο - 10ο αι. ώστε να μην αναγνωρίζεται δικαίωμα ηγεμονίας σε άλλο Κράτος εκτός του Βυζαντινού, δηλαδή στην Δύση-Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που ήθελαν να αναβιώσουν ο Πάπας και ο Καρλομάγνος. Μας το δίδαξαν ως Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ή Ρώμη ενώ τον όρο Ρωμανία οι Βυζαντινοί τον χρησιμοποιούσαν σε εξαιρετικές περιπτώσεις και για περιορισμένης έκτασης περιοχή [10].
Οι Βυζαντινοί, που διάβαζαν Όμηρο, στις εγκύκλιες σπουδές τους μάθαιναν αριθμητική, γεωμετρία, αστρονομία, μουσική και γραμματική, ρητορική και φιλοσοφία. [8] Η θεώρηση που είχαν για τον κόσμο ήταν διαφορετική από τη δική μας, γνώριζαν πολλά περισσότερα απ' όσα εμείς υποψιαζόμαστε ή μας επέτρεψε να μάθουμε η προσπάθεια (από Προτεστάντες-Μισσιονάριους και Διαφωτιστές) αποκοπής μας από τα κείμενα και την γλώσσα της βυζαντινής εποχής, αποκοπή καταστροφική αλλά όχι ανεπανόρθωτη!
Όσα αναφέρονται εδώ και πολλά περισσότερα, ήταν αυτονόητα για τους Βυζαντινούς, γνώριζαν την κοινή καταγωγή Γραικών-Ελλήνων, Δαρδάνων-Τρώων και Ρωμαίων (κοινή ελληνορωμαϊκή κληρονομία [9]). Προερχόμενοι από την Ελληνιστική-Αλεξανδρινή εποχή την οποία ακολούθησε η Ρωμαϊκή κατάκτηση αντιλαμβανόταν το όνομα Ρωμαίος ή Ρωμιός με την έννοια και την αίγλη που είχε την κλασσική εποχή τ' όνομα Αθηναίος.
Εμείς είναι ανάγκη ν' ανοίξουμε τον ορίζοντα της σκέψης μας και να αποτινάξουμε τα περί του "διαφωτισμού" των Ελλήνων- Βυζαντινών οι οποίοι έδωσαν τα φώτα στην αναγέννηση του δυτικού κόσμου.
Ίσως δεν είναι και τόσο τυχαίο το γεγονός ότι κέντρο της επανάστασης των Γραικών-Ρωμιών δηλαδή των Βυζαντινών του 1821 και πρώτη πρωτεύουσα μετά την Κωνσταντινούπολη υπήρξε το Ναύπλιο-΄Αργος!
Όσα αναφέρονται εδώ και πολλά περισσότερα, ήταν αυτονόητα για τους Βυζαντινούς, γνώριζαν την κοινή καταγωγή Γραικών-Ελλήνων, Δαρδάνων-Τρώων και Ρωμαίων (κοινή ελληνορωμαϊκή κληρονομία [9]). Προερχόμενοι από την Ελληνιστική-Αλεξανδρινή εποχή την οποία ακολούθησε η Ρωμαϊκή κατάκτηση αντιλαμβανόταν το όνομα Ρωμαίος ή Ρωμιός με την έννοια και την αίγλη που είχε την κλασσική εποχή τ' όνομα Αθηναίος.
Εμείς είναι ανάγκη ν' ανοίξουμε τον ορίζοντα της σκέψης μας και να αποτινάξουμε τα περί του "διαφωτισμού" των Ελλήνων- Βυζαντινών οι οποίοι έδωσαν τα φώτα στην αναγέννηση του δυτικού κόσμου.
Ίσως δεν είναι και τόσο τυχαίο το γεγονός ότι κέντρο της επανάστασης των Γραικών-Ρωμιών δηλαδή των Βυζαντινών του 1821 και πρώτη πρωτεύουσα μετά την Κωνσταντινούπολη υπήρξε το Ναύπλιο-΄Αργος!
Η χώρα ονομάζεται Ελλάς και το Κράτος Ελληνικό από το Ελληνικό Έθνος.
Παραπομπές
[1]ένας μικρός ήλιος ονομάζεται Φαέθων. Ευριπίδης, Φαέθων, μετ., σχ., Γ. Σαμπατακάκης, εκδ. του Εικοστού Πρώτου, 1996.
[2] Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαιδεία του ΠΥΡΣΟΥ, λήμμα Αρκαδία.
[3] Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησις, Αρκαδικά VIII, 38,1.
[4] Στράβων, Γεωγραφικά, βιβλ. 8.
[5] Η Χρύση- Νίκη Αθηνά ήταν θυγατέρα του Πάλλαντα Δία, από αυτόν κληρονόμησε το επίθετο Παλλάς και με τον Δάρδανο (αδελφό του Κάδμου) έκαμε δύο γιους και του χάρισε τα δύο παλλάδια.
[6] Jean Richer, Η ιερή γεωγραφία του Ελληνικού κόσμου, μτφ. Ι. Παπαδόπουλος, εκδ. Κυβέλη, Αθήνα 2001.// Θ. Μανιάς, τα άγνωστα μεγαλουργήματα των αρχαίων Ελλήνων, εκδ. Πύρινος Κόσμος, [χ.χ]. // Giorgio De Santillana & Hertha Von Dechend, Hamlet's Mill, David R. Godine, Publisher, Boston, 2007.
[7] Cecile Morrisson, υπό τη διεύθυνση, ο Βυζαντινός κόσμος, τ.Α', σ. 78, μτφ. Αν Καραστάθη, εκδ. Πόλις, 2007.
[8] N.H. Baynes - H.St. L.B. Moss, Βυζάντιο, μτφ. Δ. Σακκάς, εκδ. Παπαδήμα, Αθήνα 1986, σ.296.
[9] Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, Γιατί το Βυζάντιο, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2009.
[10] Γ. Κοντογιώργης, Το Ελληνικό Κοσμοσύστημα, τ. Γ', εκδ. Σιδέρης Ι., 2020.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου