Θράκη

Με τον ίδιο τρόπο που υποστηρίζουμε την ελληνικότητα της Μακεδονίας είναι ανάγκη να υποστηρίξουμε και την ελληνικότητας της Θράκης και της Ηπείρου...!

Ίσως ο σκοπός της δημιουργίας του "Σκοπιανού" να είναι διττός και πονηρός! Ένα σκέλος του ίσως αφορά την εκτροπή της προσοχής μας από την Ήπειρο και τη Θράκη.

Πρώτα ανυψώθηκε από τη θάλασσα η Πελαγονική οροσειρά (140 εκ. χρόνια πριν), η οποία περιλαμβάνει τη βορειότερη Μακεδονία, τον Όλυμπο, την ανατολική Θεσσαλία και τη βόρειο Εύβοια και μετά ανυψώθηκε η Πίνδος (35 εκ. χρόνια πριν), είναι η εποχή που αναφαίνονται οι ψηλότεροι ορεινοί όγκοι της γης, οι Άλπεις, τα Πυρηναία και τα Ιμαλάϊα. [1]



Μετόπη Θησαυρού Σικυωνίων, Δελφοί, 6ος αι. π.Χ.

Διόσκουροι, Αργώ και Ορφέας μ' έναν ακόμη μουσικό.

Ένα από τα παλαιότερα ονόματα της χώρας, μέχρι και τον Όλυμπο, ήταν ΘΡΑΚΗ. Αυτή την ονομασία είχε την εποχή του Ορφέα ο οποίος, όπως ο Διόνυσος, θεωρείται Θράκας.

Ηρόδοτος (βιβλ. Ε', 3): Το Θρακικό έθνος, ύστερα απ' τους Ινδούς βέβαια, είναι το πολυαριθμότερο.

Σε περιοχή της χώρας που ονομαζόταν Θράκη,  η έκταση της οποίας ήταν πολύ μεγαλύτερη της σημερινής, ιδρύθηκε το βασίλειο της Μακεδονίας!

Διαβάζω: δεν έχει εξακριβωθεί ακόμη από τους ειδικούς επιστήμονες ποιοι ήταν οι αρχαιότατοι κάτοικοι της χώρας, της οποίας άγνωστη είναι και η προέλευση του ονόματος (κατά την παράδοση ονομάσθηκε από μία θυγατέρα του Ωκεανού Θράκη, αδελφή της Ευρώπης, της Ασίας και της Λιβύης ή από μία νύμφη που πρώτα ονομαζόταν Πέρκη) [...] [2]

Ακόμη ότι είναι: οι αρχαίοι Θράκες, λαός ινδοευρωπαϊκός, και άρα συγγενικός προς τους Έλληνες, αφού εξαπλώθηκαν περί το 2000 π.Χ., από τα Πιέρια ως το Βέρμιο και από το Δούναβη ως το Αιγαίο, ήλθαν σε επαφή με τους Έλληνες και σταδιακά εξελληνίσθηκαν [...] [3]

Και: Αρχαιολογικές και γλωσσικές μαρτυρίες στηρίζουν όλο και περισσότερο την αντίληψη του Ηροδότου για το πλήθος των Θρακών, οι οποίοι αν και είχαν κοινή κατά βάση γλώσσα και κοινή κληρονομιά, δεν κατάφεραν να αποκτήσουν ποτέ εθνική συνείδηση. [...] [4]

Δέστε τι μεγαλείο χάνουν όλοι εκείνοι που δεν μπορούν ν'  απεμπολήσουν την από τη γέννηση της ΜΗ αποδεδειγμένη "Ινδοευρωπαϊκή θεωρία" και τα του ενός κακού μύρια που έπονται! [5]

Ποιοι ήταν οι αρχαιότεροι κάτοικοι της ΘΡΑΚΗΣ 

Ο Όμηρος, μετά τον τρίτο Τρωικό πόλεμο, ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής του Οδυσσέα από την Μαρώνεια (παλαιότερη ονομασία της Ίσμαρου) της Θράκης, τη χώρα του "μαρώνειου" ή "αίθοπα" οίνου!

Θράκη σημαίνει την "κόκκινη", πυρακτωμένη χώρα. Όπως η θράκα που μέσα από τη διαφάνεια της θερμότητας ακτινοβολεί κόκκινο φως (όχι φλόγα), όμοια το πρόσωπο του Θράκα ακτινοβολεί - αίθει εσωτερικό φως. Μοιάζει με πρόσωπο ανθρώπου ξαναμμένου από το κρασί, τον αίθοπα οίνο των θεών.

Αίθω σημαίνει ανάβω, φωτίζω, αίθοψ σημαίνει φωτεινό πρόσωπο, περιγράφει πρόσωπο ανθρώπου που είναι συγκινημένος, ταραγμένος ή έχει πιει κρασί κι είναι ξαναμμένος. Ο αναψοκοκκινισμένος άνθρωπος φωτίζεται από μέσα και εσωτερική σπίθα είναι η ψυχή, το "αιώνιο παιδί", ο Μεγάλος μικρός θεός Διόνυσος, Φάνης (φαίνω = φέρνω φως, λάμπω), Πρωτόγονος, Ηρικεπαίος, Έρως, που πατρίδα του ήταν η Θράκη. Είναι αυτός που έρχεται "απ'  έξω", από τον Ωκεανό/Σύμπαν, το Υπερπέραν!

Αιθιοπία σημαίνει "φωτεινή χώρα", ενώ Θράκη σημαίνει "κόκκινη" σαν φλογισμένη χώρα. Ο Αίθοψ θεωρείται γιος του Ηφαίστου [6] και Αιθιοπία είναι παλαιότερη ονομασία της Θράκης, γι'  αυτό και ο Ησύχιος υποστηρίζει ότι η Αιθιοπία ταυτίζεται με τη Σαμοθράκη. Υπήρξε και ονομασία ολόκληρης της Αφρικής, πριν οι Έλληνες ονομάσουν όλη την Αφρικανική ήπειρο Λιβύη. Στους ρωμαϊκούς χρόνους συνήθιζαν να χρησιμοποιούν τ'  όνομα Αφρική κι επικράτησε, όπως φαίνεται, να ονομάζεται Λιβύη μόνο η ομώνυμη χώρα της Β. Αφρικής. Ακόμα  Αιθιοπία ονομάζονται η Νουβία, Αβησσυνία και Κορδοφάν, ενώ στο ΒΑ άκρο αυτής, στις ακτές της Ερυθράς θάλασσας, υπάρχει και η Αιθιοπική Βαρβαρία (Βαρβαρία ή Βερβερία ονομαζόταν τα Βόρεια παράλια της Αφρικής κατά μήκος της Μεσογείου).

Οι Θράκες συνδέονται με τους Κέλτες και τους Υπερβόρειους, τους Λιβυοθράκες και τους Αιθίοπες, οι Αιθίοπες με τους Ντόγκον και όλοι με τον Σείριο, τον αστέρα της Ανατολής.

Οι Υπερβόρειοι/Κέλτες έχουν με τους Αιθίοπες/Θράκες κοινή την ονομασία Κιμμέριοι [7] και χώρα των Κιμμερίων αναφέρεται η Αιθιοπία. Υποστηρίζεται δε ότι οι Κιμμερίοι κατοικούσαν και στη χώρα του Άιδη (Άδη), δηλαδή, στη χώρα που δεν φαίνεται η οποία στη γη ταυτίζεται με την πεδιάδα του Αχέροντα στη Θεσπρωτία (θέση πρώτη).

Τους συναντούμε στη Δύση όπως και στην Ανατολή όμοια με τ'  άστρα που έρχονται από την Ανατολή και φεύγουν από τη Δύση.

Αργότερα Κιμμέριοι Θεσπρωτοί ιδρύουν το μαντείο του Δία στη Δωδώνη. Σ' αυτό μεταφέρουν την παράδοση και γνώση της Δρυός (δένδρο της ζωής) [8] γνώση των Δρυόπων/Δρυίδων (Κελτών) που συνδέουν την Υπερβόρεια (χώρα καταγωγής της Λητούς) με τη Δήλο. Έγινε σταυροδρόμι σημαντικό, από εδώ περνούσαν και οι Υπερβόρειες Παρθένες καθ' οδόν προς τη Δήλο.

Έχει υποστηριχθεί ότι τ' όνομα Κιμμέριοι προέρχεται από το Κερβέριοι. Κέρβερος (l. cerebrum, ιτλ. cervello = μυαλό, εγκέφαλος) ονομαζόταν ο κύνας του Άδη, φύλακας της αόρατης για εμάς χώρας του Νου (Άϊδης, υπόσταση του Δία). Πράγματι, κίμερος σημαίνει νους (κιμαί = χυμός πύρινος Ησυχ.).

Με την έννοια της ονομασίας Κιμμέριος/Κερβέριος συμφωνεί και η ονομασία Κέλτης.

Ελληνικά κέλης (κέλλω, κέλλομαι) σημαίνει το γρήγορο ίππο. Αρχικά ο λευκός, φτερωτός ίππος Πήγασος ήταν κρυμμένος μέσα στο κεφάλι της Γοργούς Μέδουσας (Αθηνά Σοφία, άνθος του Νου)! Κρυμμένος και ταχύς είναι ιδιότητες του πνεύματος που συμβολίζει ο ίππος. Ο ίππος που είναι ταχύς γι' αυτό και λευκός όπως το φως, άρα και ακτινοβόλος. Έτσι Άργος (κύνας, ναυς Αργώ) σημαίνει ταχύς, λευκός και λαμπερός όπως το πνεύμα που είναι ταχύ φωτεινό, σπινθηροβόλο. Ιρλανδικά ceilt σημαίνει κρύβω ή αποκρύπτω. Κελτοί οι "κρυμμένοι", αόρατοι άνθρωποι.

Οι Κέλτες εγκαταστάθηκαν σ'  όλη την Κεντρική Ευρώπη, τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία. Πότε εγκαταστάθηκαν και από που ήρθαν είναι ακόμη επισήμως άγνωστο! Ωστόσο κυριότεροι κλάδοι τους θεωρούνται της Ελλάδας και της Ιταλίας και η παλαιότερη ονομασία με την οποία αναφέρονται στην ιστορία είναι Υπερβόρειοι.

Η Υπερβορεία, που συχνά συγχέεται με το Υπερπέραν, βρίσκεται πάνω από το βορρά, δηλαδή, πάνω από τον πολικό αστέρα, σημείο του βορρά, και σήμερα βρίσκεται στον αστερισμό της Μικρής Άρκτου. 

Στη χώρα των Κιμμερίων (χώρα του Νου) όπου ζούνε αόρατοι, ζει κι ο Μορφέας, γιος του γλυκού θεού Ύπνου. Ο Μορφέας χαρίζει στην οντότητα μορφή, είναι εκείνος που δίνει μορφή και κάνει ορατούς τους Υπερβόρειους όταν "έρχονται" στη γη μέσα στην αγκαλιά του Ύπνου και τότε γίνονται Αιθίοπες "άνθρωποι με φωτεινή όψη".

Η Θράκη είναι η χώρα των Θρακών και όλων των Κελτών/Υπερβορείων, η χώρα που "έφθαναν" οι Κέλτες/Υπερβόρειοι ή Κιμμέριοι/Αιθίοπες. "Φωτεινοί άνθρωποι" ήταν και οι Λιβυοθράκες, Λιβύες ή Λιγύες (Λίγυρες, κλπ.). "Φωτεινοί άνθρωποι" υπάρχουν στις πανάρχαιες παραδόσεις όλου του πλανήτη! 

Θράκες, Δάρδανοι, Ιλλυριοί και Τρώες,  Μακεδόνες, κλπ. είναι ονομασίες φύλων του ιδίου γένους, το οποίο μετά τα Τρωικά ονομάσθηκε ΕΛΛΗΝΙΚΟ!

Για τους Ιλλυριούς τα πράγματα είναι απλά, ο Κάδμος και η Αρμονία στο τέλος των περιπλανήσεων τους έφυγαν από τη Θήβα της Βοιωτίας με μία άμαξα που έσερνε μία αγελάδα (βους) και σταμάτησαν στη θέση που ονομάσθηκε Βουθόη, πόλη της Ιλλυρίας (στη Δαλματία), εκεί έκαναν ένα τελευταίο γιο, τον Ιλλυριό!!!

Για το Μακεδονικό βασίλειο, που ιδρύθηκε στην αρχαιότατη περιοχή της Θράκης, υπάρχει ιδιαίτερη ανάρτηση (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ γη των θεών), όπως και για την Ιλλυρία (Αλβανοί ή Αρβανίτες).

Υποσημειώσεις:

[1] Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ. Α', Εκδοτική Αθηνών, 1970.

[2] Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαιδεία ΠΥΡΣΟΥ, 1930, λήμμα Θράκη.

[3] Θράκη, επιμ. Αθ. Καραθανάσης, κεφ. "Η ελληνικότητα της Θράκης (Αρχαίοι χρόνοι - Βυζάντιο - Νεώτεροι χρόνοι)" του ιδίου, εκδ. "Μαίανδρος", Θεσσαλονίκη 1993.

[4] R.F. Hoddinott, οι Θράκες, μτφ. Ελένη Αστερίου, εκδ. Οδυσσέας, 2001.
[5] Για την "ινδοευρωπαϊκή θεωρία" ανατρέξτε και στο βιβλίο του Colin Renfrew, Αρχαιολογία και Γλώσσα, μτφ. Άλκης Διαλησμάς, εκδ. Καρδαμίτσας, Αθήνα 2009.

[6] Αθ. Σταγειρίτης, Ωγυγία ή Αρχαιολογία, τ. Α', β. Β', εκδ. Ελ. Σκέψις, 1994.

[7] Διόδωρος Σικελιώτης, Ε, 32.

[8] δρυν εκάλουν οι παλαιοί... παν δένδρον, Greek-English Lexicon, Liddell & Scott, Oxford, λήμμα δρυς.