Το κούτσουρο στο ακροθαλάσσι!
 

Η μορφή του, μια ευθεία, δύο καμπύλες, μία οξεία απόληξη, πυροδοτεί τη φαντασία του παρατηρητή. Η θάλασσα μοιάζει ν’ αναδιπλώθηκε για να το προφυλάξει. Μόλις που ακουμπά πάνω στη νοτισμένη αμμουδιά με θαυμαστή ισορροπία, εικόνα νοσταλγική του άπιαστου, της ουσίας που μας διαφεύγει!

Γέφυρα ανάμεσα σε φευγαλέες στιγμές υφασμένες πάνω στον καμβά της άλλης, αόρατης πραγματικότητας εκτός χρόνου, που προβάλλεται όλο και πιο έντονα στο κενό της εποχή μας.
 

Ξάφνου ταυτίστηκα με το κούτσουρο κι αφέθηκα στις μυρωδιές, τους ήχους και στα χρώματα του απόβραδου… στη μαγεία που κρύβεται πίσω από την ομορφιά, η επιστροφή στην αρχή!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις