Εβδομάδα GAY: η αιδώς (ντροπή) και ο Κίναιδος (εκείνος που προκαλεί ντροπή)

Και ο λόγος, βέβαια, για την πρόσκληση των ομοφυλόφιλων στις αρχές Ιουνίου στην Αθήνα για... ενίσχυση του τουρισμού. Τη διοργάνωση χρηματοδοτεί το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού,, δηλαδή, ΕΜΕΙΣ!
Τόσα φάγαμε να μη δώσουμε κάτι για να ενισχύσουμε τον Τουρισμό; Ε! καλά, για τον Πολιτισμό να δώσουμε, κι ας μη "φάγαμε", διότι στον Πολιτισμό, για να υπάρχει, πρέπει να δίνεις... και χρήματα, για μελέτες, αναστηλώσεις, αναπαλαιώσεις, συντηρήσεις, εκθέσεις και διαμορφώσεις χώρων, μονοπατιών, περιοχών Natura, κλπ. Δίνεις και εισπράττεις την απόδοση του πολιτιστικού έργου, πνευματικού και υλικού.
Ο Τουρισμός (tour = γύρος, περιήγηση), όμως, είναι η απόδοση, άλλως είσπραξη!!! Δηλαδή, τον χρηματοδοτείς εμμέσως, χρηματοδοτείς όσα οι επισκέπτες θα περιηγηθούν, θα επισκεφθούν. Για να γίνω σαφής, χρηματοδοτείς τον Πολιτισμό για να εισπράξεις τον/από τον Τουρισμό!
Αν χρηματοδοτείς άμεσα τον Τουρισμό, ο Πολιτισμός εκμηδενίζεται και τότε εισπράττεις... και παρέλαση ομοφυλοφίλων.
Γι'  αυτό ανάλογες χρηματοδοτούμενες διοργανώσεις προκαλούν ντροπή και αποτροπιασμό, ιδιαίτερα στη βασανιστική εποχή που διανύουμε με τις πολλαπλές προσβολές από εσωτερικό και εξωτερικό! Τέτοιες αποφάσεις προκαλούν ΚΙΝΑΙΔΕΙΑ, δηλαδή, κινούν, προκαλούν την αιδώ/ντροπή, τη δημόσια αιδώ.
Και για να προλάβω εκείνους που θα βιαστούν να παρεξηγήσουν, ο λόγος της ντροπής δεν προέρχεται από την ίδια την ομοφυλοφιλία, αυτό είναι άλλο θέμα και προσωπικό, προέρχεται από τη δημόσια διάσταση που της δίνεται και μάλιστα για λόγους οικονομικούς!!
Ο ελληνικός πολιτισμός δημιούργησε τη δημοκρατία (κράτος/εξουσία του δήμου/πολιτών) και παραμένει πολιτισμός ανοικτός, ελεύθερος σε ιδέες και πράξεις. Όμως, η ελευθερία έχει όρια (που διαφυλάσσονται από τους νόμους), βρίσκονται εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου! Η ανοικτή κοινωνία έχει ανοχή, κατανόηση και έρωτα/αγάπη, άλλο αυτό και άλλο η αποδοχή της αντιστροφής του "ορθού λόγου". Μην τρελαθούμε τελείως!
Κίναιδο ονόμαζαν τον παθητικό ομοφυλόφιλο διότι προκαλούσε ντροπή, αλλά την κιναιδεία, οι σύγχρονοι, μετέφρασαν σε παιδεραστία, χωρίς να υπολογίζουν ότι το "αιώνιο παιδί" που προκαλεί έρωτα/αγάπη και ονομάζεται Έρωτας είναι η Ψυχή!!!! Γι'  αυτήν μιλούν οι αρχαίοι, αλλά... εμείς αλλού τυρβάζουμε!
Η ψυχή "τεμαχίζεται" αλλά δεν διαιρείται όπως διαιρέθηκε το αρχικό σφαιρικό σώμα σε δύο, αρσενικό και θηλυκό. Αυτά δεν είναι αντίθετα αλλά το ένα το μισό του άλλου, έτσι από τότε το ένα ψάχνει το άλλο μισό του για να ολοκληρωθεί. Το άλλο μισό λογικά δεν μπορεί να είναι ομοειδές, αν είναι απλά δεν ολοκληρώνεται.
Όσο για τους νόμους που διαφύλασσαν τα όρια, ο δικηγόρος και φιλόλογος Π. Ι. Κυριακόπουλος παραθέτει τους εξής: Πλούταρχος, Λακεδ. Επιτηδ. 7, 237, νόμος του Σπαρτιάτη Λυκούργου. // Ξενοφών ο Αθηναίος, Λακεδαιμονίων Πολιτεία, ΙΙ, 13. // Νόμος Ύβρεως, Δημοσθ. Κατά Μειδίου, 47.// Αισχίνης Κατά Τιμάρχου, 52, 1.// Δημοσθ. "περί εταιρήσεως νόμων", Κατ' Ανδροπίωνος, 21.// Λυσίας, Κατ' Αλκιβιάδου, Α', και υποστηρίζει ότι τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας είχαν κριθή, μάλιστα, ως ιδιαιτέρας βαρύτητος, γι'  αυτό και κατατάσσονταν στην κατηγορία των δημοσίων αδικημάτων. Πέρα από την σκληρότατη ποινική μεταχείριση των ιδιόρρυθμων αυτών ατόμων και η κοινή γνώμη ήταν ιδιαιτέρως σκληρή απέναντι τους. Τους παθητικούς ομοφυλόφιλους τους αποκαλούσε κίναιδους...
Το Αττικό Δίκαιο διαψεύδει τη Δυτική αντιστροφή η οποία έφτασε να υποστηρίζει, ακόμα και σε Πανεπιστημιακές Σχολές, ότι οι ελευθεριάζουσες και ομοφυλοφιλικές σχέσεις επιτρέπονταν νομικά στην αρχαιότητα, κυρίως ανάμεσα στους Δωριείς, και ότι στη δημοκρατική Αθήνα είχαν γίνει θεσμός!
Για να μη θυμίσω τι σέρνουν στον Μέγα Αλέξανδρο, τον Σωκράτη, τον Αλκιβιάδη, κλπ., ενώ κατηγορούν τους Έλληνες της Βυζαντινής εποχής για ακριβώς το αντίθετο.
Ποίος είναι, λοιπό, ο Κίναιδος;