πώς φτάσαμε στις 29 Μαΐου 1453 και γιατί το 2025 οι εξελίξεις επιταχύνονται!

 

Οι αναρτήσεις του ΙΔΕΟΚΗΠΟΥ γράφονται με  φροντίδα για να ταξιδεύουν  ελεύθερες,  ακόμη και σε άλλα ιστολόγια, αρκεί η μεταφορά τους  να γίνεται με αναφορά του ιστολογίου προέλευσης, ώστε οι αναγνώστες να διατηρούν την δυνατότητα να διαβάσουν άλλες συναφείς αναρτήσεις, όπου  λάθη και αστοχίες διορθώνονται.

@Καρολίνα Αννίνου

      

     «ει και εάλω, η Πόλη ουκ εάλω»  

     Η αρχική επιλογή της θέσης ίδρυσης του Βυζαντίου από τον αργοναύτη Βύζα μόνο τυχαία δεν ήταν! Ο Φίλιππος Β’ αναγνώρισε τα θεϊκά σημεία και το σεβάστηκε, στα χρόνια του Αλεξάνδρου έγινε αυτόνομη πόλη.

Το οκτάκτινο αστέρι –ήλιος, «άστρο οδηγός των Ελλήνων»,[1] σύμβολο του Απόλλωνα και η ημισέληνος της Αρτέμιδος αντιστοιχούν στους αστερισμούς του Μεγάλου Κυνός ή Σειρίου και της Μεγάλης Άρκτου που μοιράζονται τον ουράνιο θόλο και τα ημερολόγια, έγιναν σύμβολο της Θεοφύλακτης Βασιλεύουσας Πόλης! 

         Από την άλωση του 1453 πέρασαν 572 χρόνοι, πέντε αιώνες και 72 χρόνια… τα οποία

δεν θα κινούσαν την περιέργεια αν δεν έμοιαζαν με «υπόλοιπο» κάποιου κύκλου… , 572 : 72 = 7.944, στρογγυλοποιημένο 8 οκτώ! Το οκτώ ονόμαζαν Μητέρα και Ασφάλεια και βασικό στερέωμα…, στερεώνει, διατηρεί, διαφυλάσσει, κατανέμει την κοσμική τάξη και συντηρεί την δημιουργία των κόσμων.

To 72 είναι ο αριθμός των ετών που χρειάζεται ο Ήλιος για να μετακινηθεί 1° κατά μήκος της εκλειπτικής, η γωνία του πενταγώνου, το 1/5 του κύκλου (72 x5 =360), και φυσικά τον συναντάμε στους μύθους των αρχαίων λαών. [2]

          Η Βασιλεύουσα Πόλη είναι κέντρο και μάλιστα η Αγία Σοφία σύμβολο της Ορθοδοξίας, είναι το Σημείο Μηδέν από το οποίο γινόταν η αρχή της μέτρησης του χρόνου μέχρι το 1884 όταν με αυθαίρετη ενέργεια των Βρετανών άρχισε να γίνεται συμβατικά στο Greenwich του Λονδίνου.[3]

      Προσπάθησαν και εξακολουθούν με κάθε τρόπο να αποκόψουν το Βυζάντιο από τις ρίζες του και να διαστρέψουν την ιστορία, ενώ εμείς παραμένουμε μετέωροι στο κενό, που δεν είναι άδειο αλλά γεμάτο με μη εκδηλωμένη ενέργεια!                                  

     1453 –572 = 881μ.Χ.  ο Πάπας Ιωάννης Η’ στον Άγιο Πέτρο Ρώμης έστεψε Αυτοκράτορα της «Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» τον βασιλέα των Φράγκων Κάρολο Γ’ τον Παχύ.

Στον Άγιο Πέτρο Ρώμης (Βατικανό) το 800 άλλος Πάπας, ο Λέων Γ’ είχε ανακηρύξει τον Φράγκο (γερμανικό φύλο) Κάρολο τον «Μέγα» Γαληνότατο Αύγουστο, εστεμμένο από τον Θεό, μέγα και ειρηνοποιό Αυτοκράτορα, Κυβερνήτη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο απόλυτος μονάρχης και… κεφαλή της Χριστιανοσύνης, αγνοώντας  το Βυζαντινό Κράτος  «πρώτον πιστεύσαν εις τον Δεσπότην Χριστόν» το οποίο επιβουλεύεται, έφερε τις Σταυροφορίες και την Φραγκοκρατία ανοίγοντας τον δρόμο στο Σχίσμα και στην άλωση της Πόλης του 1453 για την οποία κομπάζουν οι Τούρκοι.

Καταλαβαίνουμε ότι εάν ο Μεγάλος Κωνσταντίνος δεν είχε μεταφέρει την μητρόπολη από την Ρώμη στο Βυζάντιο σήμερα θα ήμαστε όλοι στην απόλυτη Φεουδαρχία της Φραγκοκρατίας, διότι θα είχε καταλυθεί από τα βαρβαρικά γερμανικά φύλα μαζί με την Δυτική Ρώμη και ο Ελληνικός κόσμος.

         Η Ρώμη δεν κατάφερε ποτέ να γίνει το ισοδύναμο του Ελληνικού κόσμου και γι’ αυτό κατέρρευσε, τα κλειδιά της Ρώμης – ρωμαϊκής ηγεμονίας, «Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία» - imperium,  παραδόθηκαν στους Έλληνες.

Οι ίδιοι αποκαλούσαν το Κράτος τους Βυζάντιο και Βυζαντινό Κράτος από απ’ όταν ξεκίνησε η μετακίνηση της Μητρόπολης (πρωτεύουσα) από την Ρώμη στο Βυζάντιο, συνεπώς η άποψη που επικρατεί ότι η Πόλη «Ανατολική Ρώμη» ονομάσθηκε Βυζάντιο μόλις από τον 16^ο -17^ο αιώνα και μετά, απλά δεν ισχύει.

     Βυζάντιο ονομάζεται το Κράτος και η Πόλη, επειδή η μητρόπολη είναι το Βυζάντιο είθισται να αποκαλούμε το κράτος μας Βυζάντιο, εάν αλωθεί η μητρόπολη είναι σαν να καταλύεται το σύνολο κράτος.[4]

Το αρχαιότατο Βυζάντιο, η Πόλη του Κωνσταντίνου, Κωνσταντινούπολη, ανέλαβε ολόκληρη την πνευματική ηγεμονία του ιστορικού κόσμου από την Αλεξάνδρεια, πόλη του Αλεξάνδρου, όπως την είχε αναλάβει από την Αθήνα!  

      Το όνομα Ρωμανία αναφέρεται στην ρωμαϊκή εποχή, χρησιμοποιείται ελάχιστα και μόνο για εξαιρετικές περιπτώσεις για κάποιο περιορισμένο έδαφος σε συνοριακή περιοχή, όπως όταν κάποιοι σε συνοριακή περιοχή περνούν στο Ελληνικό Κράτος, δηλαδή στο Βυζάντιο. Τέτοια περιοχή ήταν το βυζαντινό Εξαρχάτο της Ραβέννας στην Ιταλία, σημερινή (Emilia) Romagna -Ρωμανία.

Στην Ραβέννα το 879 ο Πάπας Ιωάννης Η’* έστεψε τον Κάρολο τον Παχύ βασιλέα της Ιταλίας και το 881τον έστεψε στην Ρώμη Αυτοκράτορα!

* Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Επισκόπους του 9^ου αι., σε εποχή που το πρόβλημα της διαίρεσης των εκκλησιών παρουσιάσθηκε έντονο. Εργάσθηκε για την αποκατάσταση των σχέσεων με την Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, αναγνώρισε την επαναφορά στον Οικουμενικό θρόνο του Πατριάρχη Φωτίου… δολοφονήθηκε το 882 και συνδέθηκε με τον θρύλο της Πάπισσας Ιωάννας!

Ένα χρόνο μετά εγκαταλείφθηκε η Μονή στο Montecassino της Ρώμης, του Αγίου Βενέδικτου ο οποίος χρησιμοποίησε τους ήδη υπάρχοντες κανόνες, κυρίως του Αγίου Βασιλείου και του Αγίου Ιωάννου Κασσιανού μαθητού του Χρυσοστόμου, κοιτίδα του δυτικού μοναχισμού. Μία από τις δύο παλαιότερες Μονές της Ιταλίας την οποία αφού λεηλάτησαν πρώτα οι Λογγοβάρδοι/Λομβαρδοί (γερμανικό φύλο) αποτελείωσαν οι Σαρακηνοί το 883.            Ύστερα άρχισε η «αναμόρφωση» του δυτικού μοναχισμού!

      Φτάσαμε στο 2025 χωρίς να είναι ευρέως γνωστό ότι με το όνομα Βυζάντιο εννοούν το κέντρο, την Βασιλεύουσα πόλη αλλά και το σύνολο κράτος, πρόκειται για το πολιτειακό σύστημα του κέντρου.

    Ότι ενώ όλες οι πηγές μιλούν για Βασιλέα, οι ιστορικοί του παρόντος μεταφράζουν τον Βασιλέα σε Αυτοκράτορα και αποκαλούν το Βυζάντιο, Αυτοκρατορία αντί Κοσμόπολη* την οποία την αγνοούν. Δηλαδή προσομοιάζουν το Βυζάντιο σ’ αυτό που είναι η Απολυταρχία, κάνοντας προβολές του Δεσποτικού καθεστώτος** της Απολυταρχίας του 18^ου -19^ου αι. στο Βυζάντιο.

*Κοσμόπολη, το Κράτος της Οικουμένης που διαμόρφωσε ο Ελληνικός κόσμος, το Κράτος της Κοσμόπολης περιέχει τα «κοινά/πόλεις», περιφερειακές συμπολιτείες, και το κεντρικό πολιτειακό σύστημα της υπερκείμενης Μητρόπολης -πολιτείας.[5]

**Δεσποτεία, καθεστώς μη ελευθερίας.

                                                           Επινόησαν ένα Βυζάντιο σκοτεινό και απολυταρχικό 

είτε από αδυναμία κατανόησης του πολιτικού συστήματος του Βυζαντίου, ακριβώς αντίθετο της απολυταρχικής Φεουδαρχίας της Δύσης, είτε από συμφέρον και απληστία.

     ΔΙΟΤΙ το Βυζάντιο υπήρξε  ο μεγάλος δημιουργός του Κράτους Πρόνοιας,

στο πολιτικό του σύστημα τα πράγματα καθορίζονται από τον Δήμο και όχι από τον Βασιλέα (που δεν είναι Αυτοκράτωρ). Υπάρχει δημοκρατική αρχή στην οικονομία, αρχή που όταν εφαρμόζεται στην οικονομία αχρηστεύει την δουλεία! Όλοι είναι πολίτες των πόλεων και ως τέτοιοι κοσμοπολίτες (θεσμική ιδιότητα του πολίτη της πόλης που δυνάμει αυτής είναι και πολίτης της Κοσμόπολης).

Ο Βασιλέας είναι έννομος επιστάτης στην επικράτεια, χωρίς εξουσίες, για τα θέματα κάθε πόλης («κοινό») συνομιλεί με την Εκκλησία του Δήμου κάθε πόλης. Εκλέγεται, ελέγχεται από τον Δήμο, δίνει λόγο στον Δήμο και όταν για κάποιο σοβαρό λόγο, τον επιβάλλει ο στρατός (Δήμος λογιέται και ο στρατός σύμφωνα με τις συνθήκες της εποχής) πρέπει τουλάχιστον να νομιμοποιηθεί. Στην Σύγκλητο προεδρεύει, δεν αποφασίζει μόνος του ή με τους υπουργούς του, και χωρίς απόφαση του Δήμου και της Συγκλήτου δεν εισέρχεται στην Κων/πολη, το ίδιο ισχύει και στις άλλες πόλεις.  

Προϋπόθεση για την στέψη του είναι η απόφαση του Δήμου και της Συγκλήτου, μετά γινόταν δοξολογία, διότι ο Θεός είναι σύμμαχος του λαού και η Εκκλησία (του Δήμου των πιστών) ένας από τους μεγάλους θεματοφύλακες της έννομης τάξης! Αν ο Δήμος χάσει την εμπιστοσύνη του στον Βασιλέα, αίρεται η Χάρις του Θεού προς τον Βασιλέα!

Η Εκκλησία δομημένη κατά πόλεις και δημοκρατικά, έχει ιερείς που εκλέγονται από

τον Δήμο, όχι από ένα ιερατικό κονκλάβιο!  

               Η Δύση ότι πήρε από το Βυζάντιο το μετέβαλλε σε κρατική Δεσποτεία.

Την Δεσποτεία της Απολυταρχικής Ευρώπης αντιμετώπισε ο  βαθύτατα στο ήθος και την σκέψη Έλληνας Κυβερνήτης μας Ιωάννης Καποδίστριας. (1828 -1831)  

     Δια χειρός Καποδίστρια το τελεσίγραφο προς τον Σουλτάνο που έστειλε αμέσως μετά την έκρηξη της Επανάστασης, ο Τσάρος Νικόλαος Α’ Αυτοκράτωρ Πασών των Ρωσιών ζητώντας να σταματήσει εντός 8 ημερών τις σφαγές των υπηκόων του, Ορθοδόξων Χριστιανών! [6]  

Μετά την φανερή συνθήκη του Λονδίνου του 1827, η οποία ακολούθησε το μυστικό Πρωτόκολλο της Πετρούπολης του 1826 (πρώτοι οι Ρώσοι έβαλαν σε επίσημο κείμενο τον όρο Ελλάς), η Επανάσταση συνεχίσθηκε.

Ο Κυβερνήτης αρνήθηκε να  υπογράψει Αυτονομία υπό την επίβλεψη της Υψηλής Πύλης και η Επανάσταση τελείωσε το 1829 με την μάχη της Πέτρας στην Βοιωτία, το τέλος του Ρωσοτουρκικού πολέμου 1828-29 (συνθήκη Αδριανούπολης την οποία επέβαλλε και πάλι η Ρωσία στην Τουρκία).

Ελευθερωθήκαμε διότι αγωνισθήκαμε, υπήρξαμε ανυποχώρητοι και νικήσαμε,[7]

                                       αλλά…. η επανάσταση απέτυχε διότι δολοφόνησαν τον Κυβερνήτη!

Φτάσαμε στο Πρωτόκολλο Ανεξαρτησίας (νέο Πρωτόκολλο του Λονδίνου 1830), υπό τον όρο το νέο κράτος γεωγραφικά να γίνει μικρότερο, με χάραξη χερσαίων συνόρων κατά μήκος της νοητής γραμμής Αχελώου –Σπερχειού, αντί Αμβρακικού –Παγασητικού. Υπήρξε ο λόγος μεγάλης διαμάχης Ουέλλιγκτον και Άγγλων ιθυνόντων με τον Καποδίστρια!

     Ήταν φυσικό να δολοφονήσουν τον ανυποχώρητο Κυβερνήτη μας Ιωάννη Καποδίστρια, ο ίδιος το γνώριζε, ήταν «επικίνδυνος» για την Απολυταρχία και τα οικονομικά συμφέροντα εκείνων που επινόησαν το «σκοτεινό και απολυταρχικό Βυζάντιο» προκειμένου η Ελλάδα να γίνει προτεκτοράτο, εξαρτώμενη χώρα…., και των διαφωτιστών (ορθολογιστών).

Άρχισε η Βαυαροκρατία… !

                                                 

 

       

 

 

---

[1] Κ. Κούρτιος Ρούφος, η ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, κεφ. 5. 

[2] Graham Hancock, Αποτυπώματα των Θεών, μτφ. Κων. Διαβολίτσης, Χαρά Νονότα, εκδ. Λιβάνη 1997.

[3] «Το Σημείο «ΜΗΔΕΝ» του κόσμου είναι η Αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης», Νίκος  Χειλαδάκης.

Σύμφωνα με μια μεγάλη έρευνα του πανεπιστημίου Aydın της Κωνσταντινούπολης, στην οποία μετείχαν και πολλοί ξένοι επιστήμονες, το Σημείο Μηδέν, δηλαδή το σημείο αναφοράς για την μέτρηση του χρόνου πάνω στον πλανήτη, βρίσκεται ακριβώς στο σημείο όπου έχει ανεγερθεί ο ναός της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινούπολης, ενώ ο νέος χρόνος, σύμφωνα με τις έρευνες αυτές, κανονικά αρχίζει στις 24 Δεκεμβρίου και όχι στις μια Ιανουαρίου. Η πραγματικότητα αυτή ήταν παγκοσμίως αναγνωρισμένη μέχρι το 1884.

[4] Γιώργος Κοντογιώργης, Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης, πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, ιδρυτικό μέλος του European Political Science Network, μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου (και Συμβουλίου Έρευνας) του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας (Istituto Universitario Europeo di Firenze), κ.λ.π. Διαλέξεις, συγγραφικό έργο!

[5] Γιώργος Κοντογιώργης. Η πόλη –κράτος, την εποχή της Οικουμένης κοινό/πόλη, θεμέλια κοινωνία την Ελλήνων, διατήρησε όλα τα θεμέλια χαρακτηριστικά που είχε στην εποχή της πόλης –κράτους ακόμη και στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, κοινότητες τουρκοκρατίας. https://contogeorgis.gr/

[6] Ηλίας Ηλιόπουλος https://www.militaire.gr/ti-ofeilei-i-ellas-stin-rossia-ilias-iliopoylos/

[7] Μελέτης Μελετόπουλος https://amynageostratigiki.com/2024/03/12/