"Εκτός χρόνου και τόπου" στον κύριο Στέλιο Ράμφο.
Όντως, αλλού πατά ο κύριος Ράμφος αλλού πατάμε εμείς και επειδή χώρος χωρίς χρόνο δεν υπάρχει, νάτο το θέμα που δημιουργεί πρόβλημα στους άλλους και σ' εμάς!
Είναι σαφές ότι ευφυής κύριος Ράμφος πιστεύει και πρεσβεύει τη "δυτική αντιστροφή", χωρίς να είναι φανερό αν αυτή η πίστη του προέρχεται από έλλειψη κατανόησης της ΟΡΘΗΣ ΔΟΞΑΣ (γνώμη) ή από καθαρή άποψη, επιλογή.
Το θέμα είναι σημαντικό αφ' ενός διότι είναι ακριβώς αυτή η αντιστροφή που δημιούργησε στο λαό μας την κρίση ταυτότητας και αφ' ετέρου διότι για να υπάρξει αρμονία μεταξύ διαφορετικών απόψεων, που θα μπορούσε να οδηγήσει στην πολυπόθητη "ένωση" των πολιτισμών, θα πρέπει οι διαφορετικές απόψεις να βασίζονται σε γερά θεμέλια-λογική και όχι σε αντιστροφές του λόγου-ορθολογισμός.
Τυχαία άκουσα χθες βράδυ, στην εκπομπή της Έλλης Στάη στην ΝΕΤ week, τη συζήτηση που είχε με τον κύριο Στέλιο Ράμφο και με τον ίδιο τυχαίο τρόπο ελπίζω ο κύριος Ράμφος να διαβάσει τούτο το κειμενάκι.
Αποφάσισα να εφαρμόσω τη μέθοδο της αντιστροφής αντίστροφα, να επαναφέρω το μυαλό μου στον ΟΡΘΟ τρόπο σκέψης, που αντέστρεψε η δυτική "κουλτούρα" και στην ορθή ΔΟΞΑ/γνώμη που αρχικά σημαίνει εμπιστοσύνη, πίστη. Έτσι όταν ακούω κάτι που κάνει την ψυχή μου ν' αναπηδήσει δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να ταραχθεί, αντίθετα το χρησιμοποιώ θετικά, δηλαδή με τρόπο ώστε να ξεκαθαρίσω τη δική μου αντίθεση!
Σύμφωνα με τον κύριο Ράμφο "οι Έλληνες δεν βγήκαν από το Μεσαίωνα (μέσοι χρόνοι), 12ος -13ος αι., όπως η υπόλοιποι Ευρωπαίοι" !!!
Ο Μεσαίωνας έτσι όπως τον εννοούν οι δυτικοί - σκοταδισμός, ιερά εξέταση, κλπ., δεν υπήρξε ΠΟΤΕ στην Ελληνική Βυζαντινή Αυτοκρατορία ή Κράτος των Ρωμαίων που σε όλες της τις περιόδους διαπιστώνεται η διάρκεια και η ισχύς των ελληνικών παραδόσεων, η λατρεία για τον Όμηρο και τον Πλάτωνα, η αγάπη για τη μυθολογία και η σταθερή αφοσίωση στα πρότυπα της αρχαιότητας. Ισχύς που αναγνωρίζεται στην κοσμιότητα, στο μέτρο, στην αίσθηση κλίμακας και πνευματικού κάλλους που η βυζαντινή τέχνη επέδειξε με μνημειώδη τρόπο κατά την εποχή της άνθησής της.
Η επίγεια αυτοκρατορία είναι αντανάκλαση του ουράνιου βασιλείου γράφει ο Ευσέβιος, Επίσκοπος Καισαρείας.
Η εκτελεστική ισχύς που ασκείται με ευρυθμία και ευταξία είναι η εικόνα της αρμονίας και της κατεύθυνσης που επιβάλλει ο Δημιουργός γράφει ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος (10ο αι.).
Στους αιώνες μετά την ανάκτηση (1261) της Πόλης από τους Φράγκους Σταυροφόρους και μέχρι την οριστική άλωση (1453) ανθίζει στο Βυζάντιο μία λαμπρή τέχνη η οποία δεν είναι αρχή νέας τέχνης (Αναγέννηση) αλλά τελειοποίηση της παλιάς!!!!
Είναι η βυζαντινή τέχνη που ο Cimabue (Cenni di Pepo) μεταφέρει στον μαθητή του Giotto, είναι η βυζαντινή τέχνη και τα γράμματα που οδήγησαν τη Δύση στην Αναγέννηση και έξω από τα σκοτάδια του Μεσαίωνα. Σκοτάδια που κατά τη γνώμη μου έφεραν στην Ευρώπη τα Γερμανικά φύλα και κυρίως οι Φράγκοι, οι οποίοι πρώτα εισέβαλαν στην περιοχή της σημερινής Γερμανίας, αργότερα στην Γαλλία και μετά στην Ιταλία!
Σκοτάδια που θα νικήσει το Φως των Ελλήνων Ορθοδόξων που είναι προσκολλημένοι "στις παραδόσεις και περιμένουν την Ανάσταση". Οι παραδόσεις δεν είναι δόγμα (μπορούν να γίνουν δόγμα) είναι αρχές και αξίες - δηλαδή πατρίδα, ο χώρος που πατούμε. Όλα μπορούν ν' αλλάξουν εκτός από τις αρχές και τις αξίες -ΗΘΙΚΗ, δηλαδή η ιδέα του αγαθού, η ιδέα της αγάπης, η ιδέα της δικαιοσύνης, κλπ. δεν αλλάζουν!
Είπε ακόμη ο κύριος Ράμφος ότι "η Ορθοδοξία είναι δογματική, δεν κάνει ερωτήσεις και είναι η πιο αδύναμη"! Και αναρωτιέμαι, είναι δυνατόν να μην έχει διαβάσει τους πατέρες της εκκλησίας, για παράδειγμα τον Γρηγόριο Νύσσης ο οποίος απαντά σε ερωτήσεις; Τον Ευθύμιο Ζιγαβηνό ίσως; Τις "Μούσες" του Αυτοκράτορα Αλέξιου Κομνηνού μήπως;
Η Μία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία είναι η Ορθόδοξη (ορθή δόξα) Εκκλησία της πρώτης Χριστιανικής Αυτοκρατορίας, της Βυζαντινής ή Βασιλείας των Ρωμαίων (όπως και να την ονομάσουμε μέχρι τον 7ο αι. η Ρωμαϊκή Ανατολική Αυτοκρατορία έχει μετατραπεί σε Ελληνική Αυτοκρατορία), όλες οι άλλες Χριστιανικές Εκκλησίες είναι ουσιαστικά και τυπικά αιρέσεις!
Επειδή, όμως, δεν είμαστε δογματικός λαός, ούτε τόσο συντηρητικός δεν στεκόμαστε σε αυτή την αλήθεια, δεν διεκδικούμε πρωτεία, που ούτως ή άλλως έχουμε, προκειμένου να μη φανούμε στους Δυτικούς λιγότερο προοδευτικοί από τους ίδιους!
Έτσι φτάσαμε στην αντιστροφή και διαστροφή της ιστορίας και στο δρόμο χάσαμε βέβαια και την ταυτότητα μας!
Λυπάμαι ιδιαίτερα για την απαξίωση του Βυζαντινού κόσμου από τον κύριο Στέλιο Ράμφο, ωστόσο κατάλαβα γιατί χρειάστηκαν τόσα χρόνια, τόση μελέτη και τόση επιμονή και υπομονή για να μπορέσω να βάλω σε μία λογική σειρά όλα όσα μάθαινα στις κλασσικές σπουδές και μελέτες μου. Χρειάστηκε να προσθέσω το χαμένο κρίκο του χιλιόχρονου Βυζαντίου για να μπορέσω να τοποθετήσω τις ψηφίδες στη θέση τους. Αυτή είναι η εργασία μου, των άλλων που κάνουν άλλες εργασίες και δεν έχουν χρόνο ποιος θα τους σώσει από τη δυτική αντιστροφή που πυρπολεί το μυαλό!
Ναι! πατάμε σε διαφορετικές βάσεις. Εμείς γνωρίζουμε από την παράδοση μας, η οποία ευτυχώς μας συγκρατεί ακόμα κι ίσως συγκρατεί και την Ευρώπη λίγο, ότι ο τριπλός χρόνος, παρελθόν, παρόν και μέλλον, δεν υπάρχει διότι ο χρόνος είναι ΕΝΑΣ, το τέλος είναι μία νέα αρχή, ως τέτοιος είναι ΑΙΩΝΙΟΣ! Το αιώνιο είναι άχρονο και δεν έχει τόπο διότι είναι το ΠΑΝ (παντού), ΟΛΟΝ, αρέσει δεν αρέσει στους προτεστάντες.
Γεννηθήκαμε για να ονειρευόμαστε και να υλοποιούμε τα όνειρα μας κι όχι για να εργαζόμαστε στις φάμπρικες ώστε να συσσωρεύουν κάποιοι χρήμα. Γεννηθήκαμε για ν' απολαμβάνουμε τη φύση, το βιβλίο του Θεού, κι όχι να την εκμεταλλευόμαστε δημιουργώντας αρρώστιες και πολέμους, πόνο και δυστυχία.
Γεννηθήκαμε για να είμαστε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ και άρα ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ και...
ΝΑΙ! περιμένουμε την ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ που μας έκλεψαν, την ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ο οποίος έλεγε "ερευνάτε τας γραφάς" (Κατά Ιωάννην Ε', 39) κι όχι το αντίθετο!
Φωτογραφία: Γεράκι, οι εκκλησίες του οικισμού, Κέντρον Βυζαντινών Ερευνών, Θεσσαλονίκη 1981.
Είναι σαφές ότι ευφυής κύριος Ράμφος πιστεύει και πρεσβεύει τη "δυτική αντιστροφή", χωρίς να είναι φανερό αν αυτή η πίστη του προέρχεται από έλλειψη κατανόησης της ΟΡΘΗΣ ΔΟΞΑΣ (γνώμη) ή από καθαρή άποψη, επιλογή.
Το θέμα είναι σημαντικό αφ' ενός διότι είναι ακριβώς αυτή η αντιστροφή που δημιούργησε στο λαό μας την κρίση ταυτότητας και αφ' ετέρου διότι για να υπάρξει αρμονία μεταξύ διαφορετικών απόψεων, που θα μπορούσε να οδηγήσει στην πολυπόθητη "ένωση" των πολιτισμών, θα πρέπει οι διαφορετικές απόψεις να βασίζονται σε γερά θεμέλια-λογική και όχι σε αντιστροφές του λόγου-ορθολογισμός.
Τυχαία άκουσα χθες βράδυ, στην εκπομπή της Έλλης Στάη στην ΝΕΤ week, τη συζήτηση που είχε με τον κύριο Στέλιο Ράμφο και με τον ίδιο τυχαίο τρόπο ελπίζω ο κύριος Ράμφος να διαβάσει τούτο το κειμενάκι.
Αποφάσισα να εφαρμόσω τη μέθοδο της αντιστροφής αντίστροφα, να επαναφέρω το μυαλό μου στον ΟΡΘΟ τρόπο σκέψης, που αντέστρεψε η δυτική "κουλτούρα" και στην ορθή ΔΟΞΑ/γνώμη που αρχικά σημαίνει εμπιστοσύνη, πίστη. Έτσι όταν ακούω κάτι που κάνει την ψυχή μου ν' αναπηδήσει δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να ταραχθεί, αντίθετα το χρησιμοποιώ θετικά, δηλαδή με τρόπο ώστε να ξεκαθαρίσω τη δική μου αντίθεση!
Σύμφωνα με τον κύριο Ράμφο "οι Έλληνες δεν βγήκαν από το Μεσαίωνα (μέσοι χρόνοι), 12ος -13ος αι., όπως η υπόλοιποι Ευρωπαίοι" !!!
Ο Μεσαίωνας έτσι όπως τον εννοούν οι δυτικοί - σκοταδισμός, ιερά εξέταση, κλπ., δεν υπήρξε ΠΟΤΕ στην Ελληνική Βυζαντινή Αυτοκρατορία ή Κράτος των Ρωμαίων που σε όλες της τις περιόδους διαπιστώνεται η διάρκεια και η ισχύς των ελληνικών παραδόσεων, η λατρεία για τον Όμηρο και τον Πλάτωνα, η αγάπη για τη μυθολογία και η σταθερή αφοσίωση στα πρότυπα της αρχαιότητας. Ισχύς που αναγνωρίζεται στην κοσμιότητα, στο μέτρο, στην αίσθηση κλίμακας και πνευματικού κάλλους που η βυζαντινή τέχνη επέδειξε με μνημειώδη τρόπο κατά την εποχή της άνθησής της.
Η επίγεια αυτοκρατορία είναι αντανάκλαση του ουράνιου βασιλείου γράφει ο Ευσέβιος, Επίσκοπος Καισαρείας.
Η εκτελεστική ισχύς που ασκείται με ευρυθμία και ευταξία είναι η εικόνα της αρμονίας και της κατεύθυνσης που επιβάλλει ο Δημιουργός γράφει ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος (10ο αι.).
 |
| Αρχάγγελος Γαβριήλ Άγιος Νικόλαος, Γεράκι (νότια και λίγο έξω από το χωριό) Χρονολογείται ακριβώς την στιγμή που αρχίζει ο νατουραλισμός των Παλαιολόγων, χωρίς να λείπουν οι κλασσικές εκφράσεις των Κομνηνών. |
Είναι η βυζαντινή τέχνη που ο Cimabue (Cenni di Pepo) μεταφέρει στον μαθητή του Giotto, είναι η βυζαντινή τέχνη και τα γράμματα που οδήγησαν τη Δύση στην Αναγέννηση και έξω από τα σκοτάδια του Μεσαίωνα. Σκοτάδια που κατά τη γνώμη μου έφεραν στην Ευρώπη τα Γερμανικά φύλα και κυρίως οι Φράγκοι, οι οποίοι πρώτα εισέβαλαν στην περιοχή της σημερινής Γερμανίας, αργότερα στην Γαλλία και μετά στην Ιταλία!
Σκοτάδια που θα νικήσει το Φως των Ελλήνων Ορθοδόξων που είναι προσκολλημένοι "στις παραδόσεις και περιμένουν την Ανάσταση". Οι παραδόσεις δεν είναι δόγμα (μπορούν να γίνουν δόγμα) είναι αρχές και αξίες - δηλαδή πατρίδα, ο χώρος που πατούμε. Όλα μπορούν ν' αλλάξουν εκτός από τις αρχές και τις αξίες -ΗΘΙΚΗ, δηλαδή η ιδέα του αγαθού, η ιδέα της αγάπης, η ιδέα της δικαιοσύνης, κλπ. δεν αλλάζουν!
Είπε ακόμη ο κύριος Ράμφος ότι "η Ορθοδοξία είναι δογματική, δεν κάνει ερωτήσεις και είναι η πιο αδύναμη"! Και αναρωτιέμαι, είναι δυνατόν να μην έχει διαβάσει τους πατέρες της εκκλησίας, για παράδειγμα τον Γρηγόριο Νύσσης ο οποίος απαντά σε ερωτήσεις; Τον Ευθύμιο Ζιγαβηνό ίσως; Τις "Μούσες" του Αυτοκράτορα Αλέξιου Κομνηνού μήπως;
Η Μία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία είναι η Ορθόδοξη (ορθή δόξα) Εκκλησία της πρώτης Χριστιανικής Αυτοκρατορίας, της Βυζαντινής ή Βασιλείας των Ρωμαίων (όπως και να την ονομάσουμε μέχρι τον 7ο αι. η Ρωμαϊκή Ανατολική Αυτοκρατορία έχει μετατραπεί σε Ελληνική Αυτοκρατορία), όλες οι άλλες Χριστιανικές Εκκλησίες είναι ουσιαστικά και τυπικά αιρέσεις!
Επειδή, όμως, δεν είμαστε δογματικός λαός, ούτε τόσο συντηρητικός δεν στεκόμαστε σε αυτή την αλήθεια, δεν διεκδικούμε πρωτεία, που ούτως ή άλλως έχουμε, προκειμένου να μη φανούμε στους Δυτικούς λιγότερο προοδευτικοί από τους ίδιους!
Έτσι φτάσαμε στην αντιστροφή και διαστροφή της ιστορίας και στο δρόμο χάσαμε βέβαια και την ταυτότητα μας!
Λυπάμαι ιδιαίτερα για την απαξίωση του Βυζαντινού κόσμου από τον κύριο Στέλιο Ράμφο, ωστόσο κατάλαβα γιατί χρειάστηκαν τόσα χρόνια, τόση μελέτη και τόση επιμονή και υπομονή για να μπορέσω να βάλω σε μία λογική σειρά όλα όσα μάθαινα στις κλασσικές σπουδές και μελέτες μου. Χρειάστηκε να προσθέσω το χαμένο κρίκο του χιλιόχρονου Βυζαντίου για να μπορέσω να τοποθετήσω τις ψηφίδες στη θέση τους. Αυτή είναι η εργασία μου, των άλλων που κάνουν άλλες εργασίες και δεν έχουν χρόνο ποιος θα τους σώσει από τη δυτική αντιστροφή που πυρπολεί το μυαλό!
Ναι! πατάμε σε διαφορετικές βάσεις. Εμείς γνωρίζουμε από την παράδοση μας, η οποία ευτυχώς μας συγκρατεί ακόμα κι ίσως συγκρατεί και την Ευρώπη λίγο, ότι ο τριπλός χρόνος, παρελθόν, παρόν και μέλλον, δεν υπάρχει διότι ο χρόνος είναι ΕΝΑΣ, το τέλος είναι μία νέα αρχή, ως τέτοιος είναι ΑΙΩΝΙΟΣ! Το αιώνιο είναι άχρονο και δεν έχει τόπο διότι είναι το ΠΑΝ (παντού), ΟΛΟΝ, αρέσει δεν αρέσει στους προτεστάντες.
Γεννηθήκαμε για να ονειρευόμαστε και να υλοποιούμε τα όνειρα μας κι όχι για να εργαζόμαστε στις φάμπρικες ώστε να συσσωρεύουν κάποιοι χρήμα. Γεννηθήκαμε για ν' απολαμβάνουμε τη φύση, το βιβλίο του Θεού, κι όχι να την εκμεταλλευόμαστε δημιουργώντας αρρώστιες και πολέμους, πόνο και δυστυχία.
Γεννηθήκαμε για να είμαστε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ και άρα ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ και...
ΝΑΙ! περιμένουμε την ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ που μας έκλεψαν, την ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ο οποίος έλεγε "ερευνάτε τας γραφάς" (Κατά Ιωάννην Ε', 39) κι όχι το αντίθετο!
Φωτογραφία: Γεράκι, οι εκκλησίες του οικισμού, Κέντρον Βυζαντινών Ερευνών, Θεσσαλονίκη 1981.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου