.... και τώρα ΕΜΕΙΣ οι πολίτες!

Θυμός δεν επικρατεί μόνο στην Μακεδονία, στο Μάτι, την Κινέτα, στην Μάνδρα…, εκατόμβη νεκρών, καμένα βουνά, φυτά και ζωντανά του Θεού, κουφάρια και λάσπη στην θάλασσα, τσακισμένα καΐκια στην στεριά…, ακόμα και οι ίδιοι οι διασώστες κινδυνεύουν από εσάς και την ανικανότητα σας (δεν θέλω να πιστέψω κάτι άλλο), θυμωμένοι είμαστε όλοι ΕΜΕΙΣ οι πολίτες όλης της χώρας (εκτός βέβαια από τα λαμόγια)!

Η τραγωδία του καθενός μας σταματά εκεί που αρχίζει η μεγάλη τραγωδία της ΠΑΤΡΙΔΑΣ και την Πατρίδα αποτελούν οι άνθρωποι της που πέφτουν μαχόμενοι σε ακήρυκτο πόλεμο εν καιρώ δική σας διακυβέρνησης!

Επιδεινώσατε  την κατάσταση που παραλάβατε και φορέσατε γραβάτες όχι γιατί βγάλατε την χώρα από τα μνημόνια αλλά γιατί γίνατε ίδιοι με το σύστημα, βρήκατε ευκαιρία να γίνετε καθεστώς! Ποιοι νομίζετε ότι είσαστε εσείς που αποφασίζετε για την δική μας Πατρίδα χωρίς εμάς τους πολίτες; Ποιοι είσαστε εσείς που παραδίδετε την χώρα με τους ανθρώπους της στο βωμό του χρήματος και τολμάτε να μιλάτε για ανθρώπινα δικαιώματα;

Και μπορεί κάποιος να ξεχάσει ό,τι του είπαν ή του έκαναν, δεν ξεχνά ποτέ όμως το πώς τον έκανε κάποιος να αισθανθεί. Ευτέλεια.

Η ευτέλεια  απλώνεται σαν δίκτυ αράχνης πάνω στην χώρα του διαχρονικά περήφανου λαού μας που δεν έχει σταματήσει να πολεμά μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες, κατάφερε με την δύναμη της ψυχής του να φτάσει μέχρι εδώ και να είστε σίγουροι ότι με τον ίδιο τρόπο θα πάει παραπέρα.

Αυτό φοβόσαστε όσοι στέκεστε απέναντι του, το συναίσθημα της ψυχής που κουνάει βουνά και αυτό είναι το πρόβλημα, η έλλειψη  εμπιστοσύνης-πίστης μεταξύ πολιτών και πολιτικού συστήματος, η αφόρητη υποταγή στην ξενοκρατία που οδηγεί την κυβέρνηση αντί να στηριχθεί στον λαό και τις δυνάμεις του, να την στηρίζουν ξένες δυνάμεις και τα συμφέροντα τους, υποτιμώντας την ίδια την ζωή, απαξιώνοντας τις ικανότητες του λαού, κατηγορώντας τον ως υπαίτιο όλων των δεινών του με αλαζονεία και  υπεροψία εξουσιαστή, ευτελίζοντας με κάθε δυνατό τρόπο τα ιερά και όσια και την νοημοσύνη του!

Το συναίσθημα φοβόσαστε, αλλά με αυτό το συναίσθημα οι πολίτες σας εμπιστεύθηκαν την ψήφο τους και εσείς αντί να την τιμήσετε προδώσατε τις ίδιες τις εξαγγελίες σας, τους εαυτούς σας προδώσατε και ακολουθήσατε τον δρόμο της ευτέλειας, στραβωμένοι για να καταλάβετε ότι γελοιοποιείστε!

…και τώρα ΕΜΕΙΣ οι πολίτες!