Ο Οδυσσέας και εμείς!

Σκύλλα και κάβουρας,
αργυρό τετράδραχμο του
Ακράγαντα, 420 -415 π.Χ.

Στο ταξίδι της επιστροφής του στην Ιθάκη (που σύμφωνα με επίσημες μελέτες ήταν ενωμένη με τη σημερινή Κεφαλονιά/Ιθάκη) ο Οδυσσέας βρέθηκε στο στενό των βράχων της Σκύλλας και της Χαρύβδης. Όμοια κι εμείς, στο δρόμο της επιστροφής μας στον κόσμο με το μέτρο του ανθρώπου, της ορθής σκέψης και της ομορφιάς της φύσης, βρισκόμαστε ανάμεσα σε γκρεμό και ρέμα.
Πάνω στο βράχο της Χάρυβδης (χάσμα από το οποίο ρέουν άφθονα ύδατα) υπάρχει μία αγριοσυκιά (ερινεός). Στις ρίζες της κατοικεί η Χάρυβδη κι από εκεί ρουφά το κύμα. Από τα κλαριά του δένδρου κρεμάστηκε ο Οδυσσέας για να σωθεί.

[...] κι ως το αρμυρό νερό της θάλασσας αναρουφούσε τούτη, την
αψηλή προφταίνω αγριοσυκιά ν' ανασηκωθώ ν' αρπάξω, κι ως
νυχτερίδα εκείθε πιάστηκα κι ουδ' είχα τα ποδάρια πού να πατήσω [...]
                                                                   (Ομήρου, Οδύσσεια Μ, 431, μτφ. Ν. Καζαντζάκη - Ι. Θ. Κακριδή, Αθήνα 1965)

Στο κενό έμεινε μετέωρος ο Οδυσσέας περιμένοντας να ξεράσει η Χάρυβδη την καρένα (τροπίς) και το ιστίο (δένδρο του σκάφους/ της ζωής) που είχε ρουφήξει, να πιαστεί από αυτά και να τα χρησιμοποιήσει ως σχεδία (σχέδιο) για να συνεχίσει το ταξίδι του.
Αιωρήθηκε περιμένοντας με υπομονή και πίστη και αφού πρώτα σώθηκε χάραξε νέα πορεία/σχέδιο και πήρε στροφή ο νους και η ζωή του.

Κι εμείς θαρρώ βρισκόμαστε σε ανάλογο σημείο της ζωής μας, μετέωροι στο πουθενά ενώ το κράτος (κι όχι η χώρα) μας έχει καταρρεύσει περιμένουμε με υπομονή και πίστη το Σχέδιο του Θεού, να πιαστούμε, να πάρουμε στροφή και να βγούμε και πάλι στο φως.

Σε τούτο το ταξίδι είμαστε όλοι μαζί αλλά συγχρόνως ο καθένας μόνος. Ο Οδυσσέας έχασε όλους του τους συντρόφους, ωστόσο ο καθένας τους μπορούσε να είναι ένας Οδυσσέας.
Ο Οδυσσέας τους έδειξε το δρόμο και ήταν το παράδειγμα.
Είναι ένα ταξίδι που είναι ανάγκη να κάνει ο καθένας μας μόνος με τον Εαυτό του, να βάλει σε κίνηση πνεύμα και ψυχή, να διώξει τους φόβους του όπως ο Οδυσσέας, να δει/γνωρίσει αρχές και αξίες που χαρίζουν εμπιστοσύνη/πίστη. Κυρίως ν' αντιληφθεί, να νοιώσει ότι στη ζωή εκείνο που λάμπει δεν είναι χρυσός, τα πράγματα που είναι "χρυσός" δεν αγοράζονται με το χρυσάφι όλου του κόσμου!

Ο Κόσμος νομοτελειακά θα πάρει στροφή, η Ιθάκη περιμένει, το θέμα είναι αν μαζί  θα πάρουμε κι εμείς στροφή, αν θα χαράξουμε νέα πορεία!